1 Qershori, festa e gëzimit dhe e dëshpërimit për fëmijet e vegjël e të mëdhenj

Nga 

Leonard Veizi

 

Për çudinë tonë të pashprehur muajt e parë të pranverës e kanë të shënuar datën “1”. Fillon me 1 Marsin,  me1 Prillin, me 1 Majin dhe cikli mbyllet me 1 Qershorin

1 Qershori duhet të jetë një ditë festë, meqenëse i kushtohet qënies më të pafajshme, fëmijëve të cilët janë parë gjithmonë si gëzimi dhe shpresa për të ardhmen. Por nuk mund të themi që situata është kaq rozë, sa mund të fetsohej me këngë e tollumbace. Po të futemi pak më thellë ahengut të festës do të shohim një problematikë shumëngjyrëshe e cila na bën të vëmë duart në kokë.

Kur mendon viktimat fëmijë, - si ne rastin e një nenë që mbyti tre femijët e saj në lume, qe i bashkohet plot rasteve te tjera, - nis apeli: kujdes me fëmijët.

Por jo vetëm kaq.

Për shumë fëmijë në Shqipëri e - përtej kufijve, kjo ditë është e largët nga një festë. Ndërsa ne përpiqemi të krijojmë një ambient të sigurt dhe të lumtur për të vegjlit tanë, shumë prej tyre po përballen me sfida të jashtëzakonshme që rrjedhin nga mungesa e edukimit. sëmundjet, lufta por dhe nga varësia prej drogës.

Edukimi është çelësi për një të ardhme më të mirë, por për shumë fëmijë, ai mbetet një ëndërr e paarritshme. Mungesa e shkollave, mësuesve të kualifikuar dhe burimeve mësimore janë disa nga sfidat me të cilat përballen këta fëmijë. Pa edukim, - që ëshët dhe baza e gjithcckaje të mëtejshme, - ata janë të dënuar të mbeten në varfëri dhe të përballen me vështirësi të mëdha gjatë gjithë jetës së tyre. 1 Qershori na kujton se është detyra e shoqërisë është të sigurojë që çdo fëmijë të ketë mundësinë për një arsim cilësor dhe të barabartë. Por kjo nuk duhet të mbetet vetëm si postulat.

Në vitet moderne të mijëvjeçarit të ri, fëmijët po përballen me një realitet që është shpesh më i ashpër dhe më i frikshëm se ç'ishte dikur. Me avancimet teknologjike, globalizimin dhe ndryshimet sociale, fëmijët janë të ekspozuar ndaj një sërë sfidash që mund të ndikojnë negativisht në shëndetin e tyre mendor dhe fizik.

Një nga faktorët kryesorë që kontribuon në këtë realitet të frikshëm është pikërisht teknologjia. Fëmijët rriten në një mjedis që, ndonëse i pasur me teknologji dhe mundësi të pafundme, shpesh i izolon emocionalisht dhe shoqërisht Fëmijët e sotëm kalojnë shumë kohë përpara ekranit, qoftë ai i televizorit, kompjuterit apo telefonit celular. Kjo kohë e zgjatur përballë teknologjisë shpesh i privon nga mundësitë për ndërveprime të drejtpërdrejta sociale. Në vend të lojërave në park me bashkëmoshatarët, shumë fëmijë tani zgjedhin të luajnë lojëra virtuale. Interneti dhe mediat sociale kanë sjellë një botë të re mundësish, por edhe rreziqesh. Fëmijët janë të ekspozuar ndaj bullizmit kibernetik, materialeve të papërshtatshme dhe presionit të madh për t'u përshtatur me standardet e papritura sociale. Studimet kanë treguar se përdorimi i tepruar i teknologjisë mund të çojë në ankth, depresion dhe probleme të tjera psikologjike tek fëmijët.

Abuzimi me fëmijët është një nga problemet më të dhimbshme dhe të ndjeshme që prekin shoqërinë moderne. Pasojat e abuzimit me fëmijët janë të shumëfishta dhe komplekse. Fëmijët që përjetojnë abuzim shpesh përballen me vështirësi në shkollë. Abuzimi fizik por më shumë  abuzimi emocional është një nga format më të vështira për t'u identifikuar dhe për të ndaluar. Neglizhenca, ose moskujdesja, është një tjetër formë abuzimi që ndodh kur prindërit ose kujdestarët dështojnë të sigurojnë kujdesin e nevojshëm për zhvillimin dhe mirëqenien e fëmijës.

Pasiguria ekonomike dhe sociale është një tjetër faktor që kontribuon në frikën e fëmijëve. Fëmijët që rriten në kushte të tilla shpesh përjetojnë stres dhe ankth të vazhdueshëm, duke ndikuar në zhvillimin e tyre të përgjithshëm.

Për disa fëmijë, realiteti i përditshëm përfshin një luftë të brendshme me varësinë ndaj drogës. Ky fenomen, që shpesh nis si pasojë e ekspozimit të hershëm ndaj substancave të dëmshme

Por ka dhe më.

Në shumë zona të konfliktit, fëmijët janë viktimat më të pambrojtura. Ata përballen me humbje të mëdha, frikë dhe trauma që shkatërrojnë psikologjinë e tyre delikate. Lufta i privon fëmijët nga e drejta e tyre për një jetë të sigurt dhe të lumtur. Për ta, 1 Qershori është një ditë që ndoshta nuk vjen kurrë, ose vjen me shpresën për një paqe të cilën e kanë parë vetëm në ëndrra.

Sëmundjet e ndryshme, të cilat në vende të zhvilluara mund të jenë të parandalueshme ose të trajtueshme, shpesh bëhen fatale për fëmijët në vendet e varfra. Qasja e kufizuar në kujdesin shëndetësor, medikamentet dhe informacionin e duhur e vë në rrezik jetën e mijëra fëmijëve çdo ditë.

Jetojmë ditët ë dyfishta. Mes një mirëqënie të supozuar dhe pasigurive të shumta që na mbajnë në ankth tërë kohën.

Realiteti i sotshëm është i mbushur me sfida të shumta për fëmijët. Në këtë kontekst, roli i prindërve dhe shoqërisë është më i rëndësishëm se kurrë.  Shoqëria gjithashtu ka një rol kyç në krijimin e politikave dhe programeve që mbështesin fëmijët. Investimi në arsimin cilësor, shërbimet shëndetësore dhe programet sociale mund të ndihmojnë në ndërtimin e një të ardhmeje më të sigurt dhe më të drejtë për fëmijët. Megjithatë, me ndërgjegjësimin dhe veprimin e duhur nga prindërit, edukatorët dhe shoqëria në tërësi, mund të krijojmë një ambient më të sigurt dhe mbështetës për ta.

1 Qershori është një ditë që duhet të na frymëzojë për të vepruar.

Megjithatë është po aq një ditë për t’u festuar.