Spektaklet laramane që na lanë pa ngrënë darkë

Nga Leonard Veizi

 

Ka mbetur mitike shprehja famëmë dhe e një militanteje të thekur e cila u drejtohej me patetizëm dritharak krerëve të partisë që ishin gati ta shqyenin njëri-tjetrin për ca benefice më shumë: Amani, ne bukë e drita s’po u kërkojmë, vetëm ju mos u përçani.

Kjo është tamam të të dali nga xhani moj të keqen.

Se mos ma merrni jangëllësh. Uniteti në parti ka të bëjë me vazhdimësinë e jetës, ju kërkoni të talleni. Çështja duhet parë në mënyrë lineare...

Kjo shprehje epokale, edhe pse e thënë nja 20 vite më parë, ndaj merr kuptim edhe tani... domethënë 20 vite më pas. I qëndroi kohës. Ndaj çdo gjë sipas kohë. Po sipas kohës dhe kokës edhe festen.

-E ç'punë prish se janë rritur të gjitha çmimet përveç rrogave dhe pensionit. Sot vetëm pa spektakle mos na lini.

Ja ku i doli koka muhabetit. Se po i bija vërdallë si kali që shin në lëmë.

Thirrja nuk mbetet në eter. Në mënyrë lineare ajo paska pasur kuota të njëjta ekzekutimi, sepse në fakt ky mentalitet lindi që atëherë kur “lindi partia” dhe propaganda i sheshoi shtresëzimet shoqërore duke e bëri njeriut të ketë të njëjtin mendin. Uniformë.

Situata, nga dje sot, nuk është se ka ndryshuar, pavarësisht se i japim gajret vetes e themi se luftuam për demokraci e mendim të lirë sa na u këputën kërbishtet.

Po cila është kjo situatë që na e vërteton këtë?

Tani më duket se po futemi tamam në teme. Se shumë gjatë..., andej nga Kina po i bija.

Të dalim për atje ku e nisëm.

Në televizionet shqiptare ka nisur një garë e ethshme. Spektaklet dhe filmat serialë po konkurrojnë njëra-tjetrën. Zbrazëtinë e stomakut e mbush bombardimi i mendjes së tkurrur deri në limite.

Panairi i librit, te Pallati i Kongreseve, mezi i mblodhi ca njerëz që vazhdojnë të jenë të dashuruar pas leximit. U blenë dhe ca libra ndaj u quajt sukses.

Por një spektakël ku djem e vajza kërkojnë ndihmë për të gjetur një dashnore, kap kulmin e audiencës. Pa le një spektakël tjetër ku në një shtëpi të vëzhguar nga 40 kamera, punëtoria për thashetheme orale punon me kapacitet të plotë. Halli është i madh për t’ia gjetur anën e për të zhbiriluar jetën e tjetrit. Se njeriu është pus i thellë, ka anë të errëta plot. Kot nuk është futur ai aty. Ha e pi qyl.

Meqë ra fjala te e ngrëna... këto spektakle të lenë dhe pa darkë. Po fundja mirë, darkën e ruajmë për nesër në mëngjes. Edhe kursejmë edhe nuk kthehemi në obezë.

Rrofsh o televizor.

Në të vërtetë një spektakël nuk ka vlerë vetëm ajo që ndodh para kamerave, por ajo që fshihet pas, dhe që këtë e ushqejnë gjithfarë portalesh anonim që hedhin kocka vazhdimisht, ku flitet për zbulime madhështore dhe epokale.

-Ja përgjigja epike që i jep...

Pikë e zezë. Deri këtu të kemi përfunduar vallë. Ne si shoqëri... Jo se kemi qenë më të mbarë se kaq dhe më përpara, por edhe kaq rëndë...

Sherri sherr nëpër "realitet show". Duhet mbajtur gjallë audienca, se po ra rritmi, vdiq emisioni. S'të klikon kush. Tjetrës i bie alivan dhe se merr veten as kur i hedhin një kovë me ujë të ftohtë. Epo... aktrim i dobët, thonë ekspertët.

Nga ana tjetër përballja spektakolare është dhe mes emisioneve më serioz, ato të darkës së vonë, ku flitet edhe për punët e vështira të shtetit e për politikën largpamëse të shefit. dhe për kulinarinë që varjon nga turko-orientale tek ajo latino perëndimorë, por edhe për krimin brenda familjes.

Mirëpo kur ndodh një krim e vritet një fëmijë i pafajshëm, 30 nënshtetas të republikës mezi bëhen bashkë për të dalë në një demonstrim me një parullë në duar. Ndërkohë që rrjetet sociale gëlojnë aq sa të mendosh se ose do të plasi lufta frontale me të keqen, ose do të zhvillohet një revolucion mbarëkombëtar sa t’i dalë ujë të zi themeleve të një shoqërie të kalbur. Mirëpo të gjithë hedhin gurin e fshehin dorën. Apelojnë për kthimin e dënimit me vdekje, ku të varret në litar krimineli. Profile false gjithfarësh që vetëm duan të bëjnë spektakël. Se kur vjen punë për të dalë në shesh: Epo ashtu më doli një punë...

Në jemi mësuar me spektakle tanimë.

Edhe burrat e shtetit na dhurojnë spektakël, herë me skena laramane në Kuvend dhe herë nëpër aktivitete kur shkojnë të inspektojnë punimet në terren.

Shoqëria jonë është kthyer në një shoqëri spektaklesh. Pa ngrënë rrimë e pa spektakël jo. Ushqehemi me to.