E frikshme bota e së ardhmes

Nga Leonard Veizi

Bota po bëhet e frikshme. Jo më nga pandemia, por nga ajo çfarë do të ndodhë më pas. Që në fillimet e kësaj lëvizjeje na u bë e qartë se pandemia në fjalë do të ndryshonte sjelljen njerëzore. Pra, në njëfarë mënyrë ky ishte një objektiv. Sepse zakonisht ndodh që pas një veprimtarie të tillë, dhe pas analizave përkatëse, të dilet në një konkluzionin që: “pandemia ndryshoi sjelljen njerëzore”. Këtu kemi të bëjmë me një detyrim-përcaktim: Do ndryshosh sjelljen, do apo nuk do.

Po si do të ndryshojë sjellja?

Kohët e fundit zërat që flasin për një epidemi të sajuar apo të amplifikuar, për një vaksinë çip që do të injektohet me detyrim për të shtuar kontrollin mbi qenien njerëzore dhe për ndikimin e rrjetit 5G në të gjithë këtë ndërmarrje, janë shtuar shumë. Po t’i analizojmë hapat një për një duket se po i afrohemi së tepërmi këtij skenari ogurzi. Dhe nuk po themi se mes këtyre zërave njëri  është teknik lavatriçeje dhe tjetri ka punuar si teknik televizori. Përgjithësisht ata janë mjekë shumë të njohur, shkencëtarë me influencë ose njerëz të medias me informacion të dorës së parë.

Fillimisht duhet të zgjidhim enigmën: a është “Sars Cov-2” një virus natyral apo një virus i modifikuar në laborator? Duke qenë se zërave të specialistëve për një virus eksperimental i janë shtuar ethshëm dhe akuzat e ndërsjella të shtetarëve, duhet të biem në emëruesin e përbashkët që “Sars Cov-2” u prodhua në laborator, që ende nuk i është vënë gishti saktësisht, por që u la i lirë në një pazar kinez. Që nga ky çast teoritë e konspiracionit bien, sepse ngrihet frikshëm një realitet i pakundërshtueshëm: “Sars Cov-2” i familjes së Coronavirusit e që shkakton sëmundjen “Covid-19” është një armë biologjike. Dhe armët dihet përse përdoren. Ato nuk prodhohen për qëllime zbukurimi dhe as muzeale, por për të eliminuar kundërshtarët.

Kësaj fature duhet t’i shtojmë edhe sloganin: “Jemi në luftë” që nisi të përdorej gjerësisht nga krerët e vendeve, të cilët me këtë rast kërkonin të justifikonin futjen në karantinë të njerëzve. Dhe karantina filloi me 11 milionë banorët aziatikë të Uhanit e rrethinave të tij, për t’u përhapur pastaj në Evropë, Amerikë e Australi, ku së fundi mund të numërohen si të ngujuar të paktën 50 përqind të 7.7 miliard qenieve humane që frymojnë sot mbi Tokë. Nga llogaritja rezulton se janë mbi 90 vende të botës, me mbi 3.9 miliardë njerëz të detyruar ose të rekomanduar nga qeveritë e tyre të qëndrojnë në shtëpi për të izoluar në këtë mënyrë dhe përhapjen e “Covid-19”.

As kjo praktikë nuk është se e shpëton globin nga virusi, përveçse është rënë dakord nga të gjithë që ajo vetëm e vonon disi shkuarjen e tij në 70 përqind të trupave njerëzorë..

Çfarë po ndodh tanimë?

Në qoftë se 3.9 miliard njerëz qëndrojnë këmbëkryq në shtëpi duke parë televizor apo duke luajtur “candy crash” me celular, do të thotë që një pjesë e mirë e tyre të cilët janë aktivë, të mos paraqiten në vendet e punës dhe të mos prodhojnë. Fare e qartë për të mos marrë lapsin dhe as për të kërkuar ndihmën e ekselit në bërjen e llogarive: shkatërrim i turizmit, transportit ajror, një stopim krejtësor i aktiviteteve sportive e kulturore, teatrit e kinemasë për të krijuar njëkohësisht dhe një boshllëk të madh në jetën intelektuale e emocionale. Në këtë mënyrë ekonomia në rastin më të mirë do të bjerë në recension, në rastin më të keq...

A është bërë ndonjë studim se sa rezerva kanë vendet për të mbajtur me ushqim popullsitë e tyre, nëse bujqësia nuk prodhon dhe nëse industria e lehtë nuk përpunon? Natyrisht që studime të tilla ka sa të duash. Dhe nëse bujqësia e dëmtuar, gjë që do të çojë detyrimisht dhe në dëmtimin e blegtorisë, nuk do të mbushi hambarët me grurë dhe as frigoriferët me mish, sa rrezikohet që bota prej frikës ndaj virusit korona të kalojë në një frikë edhe më të madhe, atë të urisë?

Do duhen vetëm pak muaj që magazinat që po pastrohen me shpejtësi të mbeten krejt bosh, në pritje të rifreskimit me mallin e ri që pritet të fabrikohet. Nëse e lejon karantina një gjë të tillë.

Po kujt i intereson kjo gjë?

Konspiracionistët thonë se kjo u intereson qeverive në hije apo trusteve të fuqishme që kanë drejtuar dhe vazhdojnë të drejtojnë botën. Por këtë herë kanë qëllime të tjera, dhe e gjitha kjo bazuar mbi zhvillimin e skajshëm të teknologjisë që u ka dhënë në duar armë më të fuqishme se ato të luftës së Dytë Botërore, në epilogun e të cilës u testuan dhe dy shpërthime bërthamore.

Njerëzimi tani e tutje me shumë gjasa do të përballet me një armik më të rrezikshëm se ushtria e Rajhut III dhe oficerët SS të Partisë Naziste.

Dhe deri këtu... sepse jo të gjitha mund të thuhen brenda një shkrimi. Ca i kam thënë në shkrimet paraardhëse dhe ca të tjera do t’i shkruaj në vijim.

Ajo që mund të themi në vazhdim është se Shqipëria është në fund të rreshtit në këtë luftë të madhe globale. Por tek ne po aplikohen me përpikëri paketat e dala nga zyrat e Organizatës Botërore të Shëndetësisë. Madje po aplikohen me zell të tepruar gjë që shkon deri në arrogancë. Demonstrimi me sirenat e “Hyundai”-ve të policisë dhe “Humvee” të Forcat të Armatosura, për t’i mbajtur njerëzit me doemos brenda katër mureve të shtëpisë e ka kthyer Shqipërinë në një burg të madh, aq sa liridalja dy orëshe, herë e pensionistëve, herë e nënave me fëmijë, po përjetohet po me aq gëzim sa dhe fermanët “rozë” të sulltanit për nënshtetasit e vilajeteve të perandorisë.

Pas gjashtë javësh izolim, shumëkush beson se prej zbatimit të kësaj taktike Shqipëria ka pak të infektuar dhe shumë pak të vdekur.

Por le të kthehemi pak mbrapa. Nuk duhet anashkaluar fakti se presidenti Donald Tramp e cilësoi OBSH-në si të dështuar në politikat e saj duke i ndërprerë në këtë mënyrë dhe financimin amerikan prej rreth 500 milionë dollarësh. Dhe kur flet Tramp, flet një prej zërave më të fuqishëm të botës, i cili i kundërpërgjigjet kundërshtarëve të tij të cilët janë po aq të fuqishëm.

Pra, ku është OBSH-ja në gjithë këtë terror që po përjeton bota?

Ndërsa në Shqipërinë tonë të brishtë, ka ende nga ata idiotë që merren me llafe pazari: çfarë tha Edi, si iu kundërpërgjigj Luli dhe pse Liri u bë palë duke firmosur ndryshimet në Kodin Penal. Dhe ndoshta ende nuk e kanë kuptuar përfundimisht se të gjithë këta që përmendëm janë aktorë të papërfillshëm në arenën e madhe, për të mos thënë që janë thjesht figurantë në mizanskenë. Por jemi në ata që u japim fuqinë e pamerituar.

Ndërkohë e ardhmja jonë mund të jetë e rrezikuar. Teoritë e konspiracionit që thamë më sipër, duket se tani kanë marrë më shumë krahë. Dhe me të drejtë, pasi ka shumë vend për dyshim. Në Perëndim masat e sugjeruara nga OBSH dhe të ndërmarra nga qeveritë përkatëse kanë filluar të kundërshtohen fuqishëm. Protestuesit nuk kanë nguruar të dalin nëpër rrugë me pankarta nëpër duar dhe t’i kundërvihen policisë. Dhe po aq fuqishëm janë zërat që po hedhin argumente se e gjitha kjo është një “lojë” që po e çon botën në zgrip.

Përderisa nga vetë organizmat shëndetësorë pretendohet se 70 përqind e popullsisë së botës do të infektohet nga ky virus, edhe sistemi i karantinës përveçse do ta vonojë disi, nuk është se do ta bllokojë krejtësisht virusin. Për të mos thënë që nëse ky virus nuk arrin ta plotësojë objektivin, nuk është aspak habi që së shpejti në skenë të kemi një version të tij të ri. Jo pa qëllim flitet se ai do të rikthehet në vjeshtë; herë origjinal ashtu si është dhe tani e ca të tjetër thotë se do të pësojë mutacion.

E megjithëse një rrezik evident, protestues të shumtë nuk bien më dakord me zgjatjen e izolimit. Sentenca “unë rri në shtëpi” po humbet gjithmonë e më shumë terren.

Ndërsa Lufta e Parë dhe ajo e Dytë Botërore vazhduan përkatësisht nga 6-të vjet, për luftën ndaj Covidit pretendimi fillestar është se do të vazhdojë deri në tre vjet. Dhe nëse në tre vite do të kemi ende të tilla masa, e imagjinoni se si do të dalë bota nga kjo luftë???