Nga
Leonard Veizi
VIP-at shqiptarë janë turrur të bëjnë korrigjime:
hundën, buzët, veshët. Duan të duket estetikisht të bukur. Domethënë, deri tani
kanë qenë të shëmtuar dhe pa estetikë. Kështu del në derivatin logjik. Këtyre
VIP-ve u kanë dalë në krahë dhe ca që në fakt nuk kanë fare lidhje me
VIP-llëkun, por që edhe ata duan të duken të bukur, se me sa duket u ishte
mërzitur vetja me pamjen që u dilte çdo ditë në pasqyrë. Dhe së fundmi, turmës
i janë bashkangjitur dhe ata që janë kahil të marrin kredi në banka për të përballuar
shpenzimet e të bërit “të bukur”.
Mjekët plastikë sot po vlejnë më shumë se kardiologët, më shumë se urologët që trajtojnë çrregullimet e traktit urinar, madje çuditërisht dhe më shumë se kirurgët që operojnë kancerin në zorrën e trashë.
Hajde qyfyre hajde.
Por jeta është e gjatë. A shtyhet 30-40 vjet me etiketimin “i/e shëmtuar”?
Duhet trajtuar njeriu. Femrat sidomos. Se aty merr kuptim dhe fjala “e bukur”.
Në fillim si etalon u morën buzët e Anzhelin Zholisë. E bukur tjetra sa s’ka ku të vejë. Ta ketë lëshuar Zoti dorën te ajo, e se ka mbajtur hiç. Pastaj si shembull estetik u morën bythët e Kim Kardashianit. Këtu nuk hynte në punë më Zoti. Ishte dora e njeriut që i kishte rrumbullakosur me kompast gjeometrie. Hajde bythë, hajde... Qark i shkurtër sa i sheh. Dhe pavarësisht se silikoni i është bërë gunga-gunga e po bie në tokë, sërish idhulli i femrave vazhdon të jetë ky person që u vu në qendrën globale të vëmendjes rozë, në mënyrë të çuditshme.
Ore, se mos keqkuptohemi, çfarë mendoni ju, se jam kundër korrigjimeve plastike.
Vdektë ai që e thotë një gjë të tillë, inshallah!
Të ndërhyhet që ç’ke me të. Përderisa evoluon truri, përse të mos evoluojë dhe trupi. Nuk është herezi. Tek e fundit çdo njeri e di vetë se çfarë bën me veten e vetë. Se nëse nuk ke besim te vetja, mendon se nuk ta var njeri pasi për djall nuk i ke parametrat e duhur, 90-60-90, futesh në servis, heq dhe ndonjë brinjë për të ngushtuar belin, e del andej sa mos të të njohin as prindërit dhe as mjeku që të ka bërë.
Do thuash ti: me dhimbje.
“Me dhimbje vëlla, me dhimbje...”
Statistikat thonë se trendi në masë i vajzave të reja është që të fryjnë buzët. Duan t’i ngjajnë Zholisë. Mirë shumë. Dhe statistikat nuk i bëj unë, i marr nga kompetentët nëpërmjet axhanseve. Mirëpo statistikat thonë gjithashtu se në rritje fort është dhe trendi i ngritjes së të ndenjurave përpjetë. Duan t’i ngjajnë Kardashianin...
Hajde byt...
...lere lere, e thamë një herë më duket.
VIP-at shqiptarë, o të keqen, janë turrur të bëjnë korrigjime: hundën, buzët, veshët. Pastaj ca më poshtë akoma, gjoksin barkun, bythët.
Epo, mjaft me kaq, se ku do shkojë trendi. Veç në marrtë malet.
Kirurgët plastikë kanë pushtuar ekranet. Në mëngjes i ke aty, në mesditë, pasdite e pasdarke. Janë më të kërkuarit. Ose klinikat që e dërgojnë në studio paguajnë pa problem te arka e financës me qëllim reklamën.
Dmth aty u bëkan para me thasë.
Të dhjefsha kultivimin e hashashit.
Ç’i do fjalët e tepërta. Puna është si të bësh punën. Se trupi duhet mbajtur në formë perfekte, përndryshe do të duhet të kapësh cepin e trotuarit, të vesh një shami në tokë e të presësh që ndokujt t’i lindi në zemër e të të hedhë ndonjë qindarkë. Ndërsa me një pamje të kuruar, një vend punë në administratë e gjen me bythë... Më falni. Për hir të fasadës së pasme duhet më thënë.
Por orë të shumta sot po shpenzohen dhe për të hequr dhjamërat. Kishim 30 vjet që hanim çfarë gjenim përpara, se na ishte tharë barku nga periudha e komunizmit. Ha e pi sa s’na mbante haleja. Tani po na u trumpetoka, e kundërta. 30 vjet ja paskemi futur kot. Domethënë prasi i Enverit paska qenë më i mirë se makaronat linguini dhe sallata me futat e detit në ditët e sotme. Të keqen e prasit. Edhe me pajdhaqe u shqepëm nëpër lokalet e mishit ndërtuar buzë lumenjve. Mirëpo na doli që mishin qenka kancerogjen dhe se Enveri na e paska bërë mirë që na e racionoi e nuk na la të binim në të keq aq sa ta shanim me ç’i mbante pragu. Kishte kulturë merceologu Enveri, kot nuk kishte studiuar në Francë.
Mjekët plastikë sot po vlejnë më shumë se kardiologët, më shumë se urologët që trajtojnë çrregullimet e traktit urinar, madje çuditërisht dhe më shumë se kirurgët që operojnë kancerin në zorrën e trashë.
Hajde qyfyre hajde.
Por jeta është e gjatë. A shtyhet 30-40 vjet me etiketimin “i/e shëmtuar”?
Duhet trajtuar njeriu. Femrat sidomos. Se aty merr kuptim dhe fjala “e bukur”.
Në fillim si etalon u morën buzët e Anzhelin Zholisë. E bukur tjetra sa s’ka ku të vejë. Ta ketë lëshuar Zoti dorën te ajo, e se ka mbajtur hiç. Pastaj si shembull estetik u morën bythët e Kim Kardashianit. Këtu nuk hynte në punë më Zoti. Ishte dora e njeriut që i kishte rrumbullakosur me kompast gjeometrie. Hajde bythë, hajde... Qark i shkurtër sa i sheh. Dhe pavarësisht se silikoni i është bërë gunga-gunga e po bie në tokë, sërish idhulli i femrave vazhdon të jetë ky person që u vu në qendrën globale të vëmendjes rozë, në mënyrë të çuditshme.
Ore, se mos keqkuptohemi, çfarë mendoni ju, se jam kundër korrigjimeve plastike.
Vdektë ai që e thotë një gjë të tillë, inshallah!
Të ndërhyhet që ç’ke me të. Përderisa evoluon truri, përse të mos evoluojë dhe trupi. Nuk është herezi. Tek e fundit çdo njeri e di vetë se çfarë bën me veten e vetë. Se nëse nuk ke besim te vetja, mendon se nuk ta var njeri pasi për djall nuk i ke parametrat e duhur, 90-60-90, futesh në servis, heq dhe ndonjë brinjë për të ngushtuar belin, e del andej sa mos të të njohin as prindërit dhe as mjeku që të ka bërë.
Do thuash ti: me dhimbje.
“Me dhimbje vëlla, me dhimbje...”
Statistikat thonë se trendi në masë i vajzave të reja është që të fryjnë buzët. Duan t’i ngjajnë Zholisë. Mirë shumë. Dhe statistikat nuk i bëj unë, i marr nga kompetentët nëpërmjet axhanseve. Mirëpo statistikat thonë gjithashtu se në rritje fort është dhe trendi i ngritjes së të ndenjurave përpjetë. Duan t’i ngjajnë Kardashianin...
Hajde byt...
...lere lere, e thamë një herë më duket.
VIP-at shqiptarë, o të keqen, janë turrur të bëjnë korrigjime: hundën, buzët, veshët. Pastaj ca më poshtë akoma, gjoksin barkun, bythët.
Epo, mjaft me kaq, se ku do shkojë trendi. Veç në marrtë malet.
Kirurgët plastikë kanë pushtuar ekranet. Në mëngjes i ke aty, në mesditë, pasdite e pasdarke. Janë më të kërkuarit. Ose klinikat që e dërgojnë në studio paguajnë pa problem te arka e financës me qëllim reklamën.
Dmth aty u bëkan para me thasë.
Të dhjefsha kultivimin e hashashit.
Ç’i do fjalët e tepërta. Puna është si të bësh punën. Se trupi duhet mbajtur në formë perfekte, përndryshe do të duhet të kapësh cepin e trotuarit, të vesh një shami në tokë e të presësh që ndokujt t’i lindi në zemër e të të hedhë ndonjë qindarkë. Ndërsa me një pamje të kuruar, një vend punë në administratë e gjen me bythë... Më falni. Për hir të fasadës së pasme duhet më thënë.
Por orë të shumta sot po shpenzohen dhe për të hequr dhjamërat. Kishim 30 vjet që hanim çfarë gjenim përpara, se na ishte tharë barku nga periudha e komunizmit. Ha e pi sa s’na mbante haleja. Tani po na u trumpetoka, e kundërta. 30 vjet ja paskemi futur kot. Domethënë prasi i Enverit paska qenë më i mirë se makaronat linguini dhe sallata me futat e detit në ditët e sotme. Të keqen e prasit. Edhe me pajdhaqe u shqepëm nëpër lokalet e mishit ndërtuar buzë lumenjve. Mirëpo na doli që mishin qenka kancerogjen dhe se Enveri na e paska bërë mirë që na e racionoi e nuk na la të binim në të keq aq sa ta shanim me ç’i mbante pragu. Kishte kulturë merceologu Enveri, kot nuk kishte studiuar në Francë.
-Roftë Komiteti Central me shokun...
Lere fare më mirë, se na kujtohet dhe Revolucioni Kulturor i Kinës.
Po ashtu deri dje talleshim me
fizkulturën masive të mëngjesit, nëpër shkolla e reparte pune. Mirëpo sot
njerëzia ka zënë radhën nëpër palestra. Muskulozë e të dhjamosur sa s’dinë ku
ta çojnë barkun. Bo, bo ç’i paskemi kemi bërë vetes... kolesteroli mirë, por po
na ha dhe diabeti. Epo domosdo, veç këtyre çikërrimave, të shkon thika deri në
kockë e të bëhet gjaku ujë kur sheh komshijen e veshur sport e të bërë fil nga
trajtimi sportiv. U bë dhe kjo...
Në fakt duhet ta pranojmë se ecën përpara bota, nuk ri nëpër mejhane zabërhanësh me kanoçen përpara.
Dhe për të gjithë ata që nuk ua mban takati të vrapojnë në tapet e të ngrenë shtanga, ka dalë në skenë metoda e balonit. U instalohet një si punë topi në stomak, dhe kjo ua përgjysmon sasinë e ushqimit, se ndryshe si dihej fundi. Domethënë ha e pi...
Ja kështu shqiptarët e mijëvjeçarit të ri po kërkojnë me sforco të rregullojmë trupin e tiparet. Të bëhen më të bukur nga sa janë.
Në fakt për ne thonë se jemi populli i bukur, ja ashtu në mënyrë natyrale e si na ka bërë Zoti. Por ne kemi ambicie të shfrenuar, duam të dukemi edhe më të bukur. Në fund të fundit ambicia e ka çuar përpara botën, përndryshe do flinim akoma në kashtë. Veç kësaj, ne duhet t’ia bëjmë hyzmetin vetes për pak estetikë më shumë, se mbase Zoti, edhe pse arkitekt me shkollë të lartë, nuk ishte dhe aq prefeksionist sa thuhet. Tokësorët mund të rregullojnë diçka që ai se bëri aq mirë, pasi nga lodhja e madhe shtatëditore kur krijoi botën, do ketë qenë në dremitje e sipër tek merrej me rifiniturat e njeriut të shkretë.
Sipas kësaj teorie: na rrofshin malet.
Ndaj për të qenë mirë me veten o burra... vrap, o në palestër, o te kirurgu plastik që ta heq dhjamin me bisturi.
Dhe në fund fare: Na fal o Zot që vumë ca dorë në punët e tua, e s'dimë ç'bëjmë. Po për të mirë e kishim.
Ja këto ishin çështjet që nuk di pse aq shumë më preokupuan këtë herë. Ndoshta ngaqë mjekët plastikë i ndesh çdo ditë, në mos në një studio televizioni, të paktën në një kolibe radioje.
Në fakt duhet ta pranojmë se ecën përpara bota, nuk ri nëpër mejhane zabërhanësh me kanoçen përpara.
Dhe për të gjithë ata që nuk ua mban takati të vrapojnë në tapet e të ngrenë shtanga, ka dalë në skenë metoda e balonit. U instalohet një si punë topi në stomak, dhe kjo ua përgjysmon sasinë e ushqimit, se ndryshe si dihej fundi. Domethënë ha e pi...
Ja kështu shqiptarët e mijëvjeçarit të ri po kërkojnë me sforco të rregullojmë trupin e tiparet. Të bëhen më të bukur nga sa janë.
Në fakt për ne thonë se jemi populli i bukur, ja ashtu në mënyrë natyrale e si na ka bërë Zoti. Por ne kemi ambicie të shfrenuar, duam të dukemi edhe më të bukur. Në fund të fundit ambicia e ka çuar përpara botën, përndryshe do flinim akoma në kashtë. Veç kësaj, ne duhet t’ia bëjmë hyzmetin vetes për pak estetikë më shumë, se mbase Zoti, edhe pse arkitekt me shkollë të lartë, nuk ishte dhe aq prefeksionist sa thuhet. Tokësorët mund të rregullojnë diçka që ai se bëri aq mirë, pasi nga lodhja e madhe shtatëditore kur krijoi botën, do ketë qenë në dremitje e sipër tek merrej me rifiniturat e njeriut të shkretë.
Sipas kësaj teorie: na rrofshin malet.
Ndaj për të qenë mirë me veten o burra... vrap, o në palestër, o te kirurgu plastik që ta heq dhjamin me bisturi.
Dhe në fund fare: Na fal o Zot që vumë ca dorë në punët e tua, e s'dimë ç'bëjmë. Po për të mirë e kishim.
Ja këto ishin çështjet që nuk di pse aq shumë më preokupuan këtë herë. Ndoshta ngaqë mjekët plastikë i ndesh çdo ditë, në mos në një studio televizioni, të paktën në një kolibe radioje.
No comments:
Post a Comment