Nga Leonard Veizi
Zëri i tij ishte
si gurët e lashtë të Irlandës, i thellë, i trazuar dhe me një jehonë historie.
Prania e tij, një stuhi e fshehur pas një shikimi penetrues. Riçërd Heris nuk
ishte thjesht një aktor; ai ishte një forcë e natyrës, një poet me një shpirt
renegat që e hodhi veten plotësisht në çdo rol, duke lënë pas një rrugë zjarrtë
personazhesh të pavdekshëm. Nga zemra e Limerik-ut, ai u ngrit si një Feniks,
duke sfiduar konvencionalitetin dhe duke gdhendur me pasionin e tij një
trashëgimi që kapërcen thjesht ekranin...
...Ai nuk luajti
role; ai jetoi jetë, nga udhëheqësi i hekurt Oliver Kromuell te mençuria e
qetë, por madhështore, e perandorit Marcus Aurelius, dhe më pas në krahët e
ngrohtë të magjistarit të dashur, Albus Dumbledore. Dhe të mos harrojmë rolin e
tij potent si neurologu Xhonathan Çambërlin, tek filmi “Kryqëzimi Kasandra”,
apo “The Cassandra Crossing”, ku interpreton perkrah Sofia Loren. Historia e
tij është një himn për aktorin e vërtetë, atë që guxon të jetë i
jashtëzakonshëm, duke e bërë çdo shfaqje në ekran një dhuratë të paharrueshme
për botën.
Dhe sot mund të
thuhet për të se: Riçërd Heris ishte një aktor i talentuar dhe i pamatur me
talentin e tij, ose një burrë i madh i kinemasë britanike.
Fillimet në teatër
Riçërd Heris u lind
më 1930 në Limerik, Irlandë. Ai hyri në historinë e kinemasë si një nga aktorët
më karizmatikë dhe të fuqishëm të brezit të tij. Përveç karrierës së shkëlqyer,
ai ishte një personalitet që la gjurmë si në art, ashtu edhe në jetën publike
Përpara se të
bëhej i njohur globalisht si “Cromwell”, Heris filloi karrierën e tij në Londër
dhe ishte një figurë kyçe në Teatrin “Royal Court”. Kulmi i tij i parë i madh
në kinema erdhi me filmin "This Sporting Life" më 1963, ku ai
interpretoi Frank Meçin, një lojtar regbie të ashpër dhe të trazuar. Ky rol i
dha atij Çmimin për Aktori Më i Mirë në Festivalin e Filmit në Kanë dhe
nominimin e parë për Oscar si Aktori Më i Mirë. Ky film, i cili eksploroi
klasat shoqërore dhe pasionin e dhunshëm, e vendosi Heris si një nga figurat
kryesore të lëvizjes Britanike të "Free Cinema" apo Kinemasë së Lirë.
"MacArthur
Park"
Përveç nominimeve
si Oscar dhe Golden Globe si aktor, Harris fitoi një popullaritet të madh edhe
si këngëtar. Hiti i tij më i madh ishte kënga "MacArthur Park" e
vitit 1968, shkruar nga Xhimi Ueb. Ky disk, i cili ishte i pazakontë për
gjatësinë dhe kompozimin e tij orkestral, u bë një sukses i madh në mbarë botën
dhe i solli Harris një nominim “Grammy”. Ky aspekt tregon një dimension tjetër
artistik, atë të një interpretuesi me zë të thellë që guxoi të kalonte kufijtë
e zhanreve.
Familja në kinema
Talenti i Richard
Harris vazhdon të jetë i pranishëm përmes djemve të tij. Dy nga djemtë e tij, Xherëd
Heris, i njohur për rolet në “Chernobyl”, “The Crown” dhe Xhemi Heris, janë
gjithashtu aktorë të njohur dhe të respektuar, duke dëshmuar ndikimin e tij të
thellë artistik dhe trashëgiminë e aktrimit brenda familjes.
Marcus Aurelius
Në fund të
karrierës së tij, Harris pati një rilindje të jashtëzakonshme. Interpretimi i
tij i perandorit filozof Marcus Aurelius në epikun "Gladiator" (2000)
i dha atij nominimin e dytë për Oscar si Aktori Më i Mirë. Ky rol shërbeu si
një kurorëzim simbolik, duke bashkuar madhështinë e tij skenike me urtësinë e
qetë.
Më pas, ai i dha
një prekje unike dhe të dashur personazhit të Albus Dumbledore në dy filmat e parë
të sagës Herri Poter. Pavarësisht se ishte i sëmurë, ai pranoi rolin, siç
thuhet, pasi mbesa e tij kërcënoi se nuk do t'i fliste më nëse refuzonte!
Epilogu
Trashëgimia e tij,
e ndërtuar mbi talentin e pakompromis, shpirtin rebel dhe një dashuri të
zjarrtë për artin, mbetet si një dëshmi se aktorët më të mëdhenj janë ata që
guxojnë të jenë më shumë sesa thjesht interpretues – ata janë historianë,
filozofë dhe poetë të jetës njerëzore. Ai vdiq në vitin 2002, në moshën 72
vjeçare, por zëri i tij vijon të jetë i gjallë në kinemanë botërore.
No comments:
Post a Comment