Noli, nga diploma e Harvardit tek rrugica me plehrat e Golemit

Leonard Veizi

Vera nuk ka mbaruar ende, jo vetëm se ekuinoksi i vjeshtës sipas astronomisë daton në 22 shtator, por edhe sepse shtatori po vazhdon të mbajë aq nxehtë sa të gjithë ata që kanë vendosur të shëllehen në diell se nuk u ka mjaftuar korriku dhe gushti, me siguri do ta thekin me detaj ngjyrën e bronxit safi.

Zakonisht plazhin e bëj andej nga Golemi, edhe në pranverën e hershme, edhe në verën e vonë. Jam mësuar me situatën kërkesë-ofertë, por dhe se fshatarët e zonës shesin gjithfarë lloje frutash me çmime që shtyhen e nuk ta nxjerrin astarin e xhepave. Shkurt nuk mbetesh me duar bosh si do Zoti ca miqtë e mij që pësuan andej nga Jugu, e pasi i lanë të gjitha paratë e thata që kishin marrë me vete, u munduan të fusnin në funksion kartat e kreditit që të ktheheshin në Tiranë.

Por plazhi i Golemit, si tepër popullor që është, ka dhe bëma pa fund. Fjala vjen, kjo makinë e transportit të rëndë, kish mbetur në breg të detit e s’kishte burrë që e nxirrte andej. Ç’them dhe unë; u bënë 10-të burra bashkë, me kazma e lopata e sërish nuk e nxorën. Ishte piku i verës, i sezonit, i turistëve dhe njerëzia nuk e kishte mendjen me të motorët e ujit por te kamioni që nuk dilte nga rëra.

Po në skutat e këtij plazhi, gjeje dhe ndonjë fadromë që mundohej të bënte ndonjë punë, kur nuk dihej se çfarë pune kishte.

Por ajo që i vendosi qershinë mbi tortë për këtë sezon ishte pamja me të cilën u ndesha në një nga rruginat që lidh plazhin me rrugën dytësore dhe autostradën. E pa asfaltuar dhe në ditë të hallit, kjo rrugë e shtrembët qëndronte e lagur dhe e ngopur nga pellgjet e ujit dhe kur temperatura i kalonte 40 gradë celsius. Por si kjo rrugë ka plot në Golem. Ajo që e bënte të veçantë e që të bënte ta ktheje kokën ishte dy tabela në të cilat shkruhej emërtimi i rrugës. Në njërën nuk shquheshin fort germat. Por pak metra më tutje tabela e dytë të informonte se po ecje bash mbi rrugën: Fan Noli.

Mbeta pa tekst.

Fan Noli, me emrin e babait Stilian, me siguri do të kishte qeshur po të ngrihej nga varri e të shihte se ku kishte përfunduar. Se ai qeshte e bënte ironi edhe me flautin e tij që e quante “fyell”. E jo më me fyejt që i kishin vënë emrin tek rruga më e shtrembët dhe e baltosur e plazhit të Golemit.

Padyshim Fan Noli, mbetet një nga figurat më emblematike të intelektualizmit shqiptar. Me diplomë të Harvardit, poet, shqipërues, peshkop deputet e kryeministër, emrin e të cilit më mos Akademia e Shkencave duhet ta mbante Universiteti i Tiranës. Ç’është e vërteta në Korçë e kanë vlerësuar Nolin, emrin ia kanë vënë universitetit lokal, mirëpo në Tiranë janë mjaftuar ta përmendin tek një shkollë 9-vjeçare, ndërsa në Golem ka përfunduar tek kjo rrugë 200 metroshe ku më së shumti të zë syri kazanë mbeturinash.

Dhe kaq, se nuk ka nevojë për më shumë koment.



Botuar në
http://www.gazetadita.al/noli-nga-diploma-e-harvardit-tek-rrugica-me-kazanet-e-plehrave-te-golemit

Vitrina e Librit: “Rrënimi” i Leonard Veizit, një metaforë e realitetit shqiptar, ku tragjedia s’mund të jetë veç epilogu i fateve njerëzore

 Vitrina e Librit në Top Channel, nga Beti Njuma: 
Leonard Veizi me romanin triller “Rrënimi” 

Aty ku rrënohet individi është e destinuar të rrënohet një shoqëri e tërë, në damarët e së cilës gëlon krimi dhe korrupsioni. Rrënimi, trilleri i ri i Leonard Veizit është një metaforë e realitetit shqiptar, ku tragjedia s’mund të jetë veç epilogu i fateve njerëzore.

Një gazetar që vritet në mënyrë mëkabre pas fakteve që zbulon, një kolonel që vetvritet në zyrën e tij në Ministrinë e Mbrojtjes pasi është marrë me trafik armësh dhe një sasi eksplozivi që zhduk gjurmët e një ngrehine të përdorur për demontim dhe trafik armësh.

“Është një shoqëri kaq shumë tranzitive, në një tranzicion kaq të gjatë sa vazhdimisht më është dukur, sidomos në vitet e fundit, se nuk po shoh dritë në fund të tunelit. Kështu që mora përsipër të ngrej një ngrehinë dhe ta rrënoj atë për të thënë që: shteti është i tillë, po aq sa është një ngrehinë e madhe dhe e rëndë në vetvete po aq dhe thërrmohet”.

Leonard Veizi

“Rrënimi” - roman

Çmimi 6 euro

Botimet “Buzuku”

https://www.youtube.com/watch?v=J6sCe1NvIHQ&feature=youtu.be